Молдахмет Қаназдың “Жетінші кластағы жойқын махаббат” атты шығармасында алқалы сезімге алғаш бөлінген жасөспірімнің жүрегін лүпілдеткен сезім күйлері мен арманына жасаған сәтті де сәтсіз қадамдары тәтті естелік түрінде баяндалады.

Ал “Арғы ауыл мен бергі ауылдың балалары” повесінде қазақ ауылдарының ХХ ғасырдың 40-50 жылдарындағы тұрмысы, ондағы балалардың дүниетанымы мен өзара қарым-қатынастары, біресе татуласып, біресе қақтығысып жүретін ауыл жеткіншектерінің бейнелері шынайы суреттелген.